airbag

Zwijmelprog. Ze doen erg hun best als Pink Floyd te klinken. Dat lukt aardig en levert een saaie plaat op.

Hoezo saai? Lange uitgesponnen nummers hoeven niet per definitie saai te zijn. Sfeervol heet het dan. En inderdaad een vette knipoog naar Pink Floyd. In Oor zou er dan nog bij staan dat je de Noorse fjorden in de verte ziet opdoemen. Ik zie heel geen fjord, wel fijne prog die ik ieder moment van de dag op kan zetten. Goeie keuze.

Dat is fijn wegdromen bij deze uitwaaierende klanken op zo'n donkere herfstige zondagmiddag, lekker loom met een glas rode wijn in de hand. En misschien ook alleen geschikt voor zulke momenten. Wie zal het zeggen ?

De wuivende gitaarsolo aan het begin verraadt al dat we te maken hebben met Pink Floydiaanse progrock. Hoewel ik daar helemaal niets mee heb, vind ik dit voor wat het is, niet slecht. De productie klinkt goed en de liedjes "kloppen" ook, maar persoonlijk hou ik van een goeie groove en een puntige popsong. Dit is me allemaal wat te langdradig en te zwaar aangezet.

Mooi hoesje, verder hoor ik liever de echte Pink Floyd.

Negentig procent van de plaatjes die we kiezen schept water uit een oude popwaterput. Zijn we aan de bodem van deze muziek?

Zondagochtendmuziek waarmee je geen airbag zult tegenkomen. Kabbelt rustig verder, veel prettiger dan ik verwacht had.